بررسی همبستگی بین هوش هیجانی و کیفیت زندگی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم در سال ۱۳۸۸

مقدمه: هدف اصلی بهداشت روانی پیشگیری از وقوع ناراحتی­ها و حفظ سلامت روانی است. هوش هیجانی به­عنوان یک موضوع جدید در حوزه روانشناسی مورد توجه قرار گرفته است. مطالعاتی که در این زمینه انجام شده است، مبین نقش هوش هیجانی و مؤلفه­های آن در جنبه­های مختلف زندگی فرد همچون پیشرفت تحصیلی، ازدواج، شغل و روابط اجتماعی می­باشد. امروزه این عقیده مطرح است فردی که دارای هوش هیجانی است بهتر می­تواند بر مشکلات زندگی غلبه کند به­طور مؤثرتری هیجانات خود را مهار کند که این هر دو سهم زیادی در تأمین بهداشت روانی خوب و کامل دارند، لذا این مطالعه به­منظور تعیین رابطه بین میزان هوشبهر هیجانی و کیفیت زندگی دانشجویان در دانشگاه علوم پزشکی قم انجام شد. مواد و روش­ها: این مطالعه، یک مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قم در سال تحصیلی 89-88 می­باشد. روش نمونه­گیری به­صورت تصادفی ساده از میان دانشجویان فوق انتخاب گردید. ابزار گردآوری داده­ها، پرسش­نامه مشخصات فردی، پرسش­نامه هوشبهر هیجانی بار- اُن و پرسش­نامه کیفیت زندگی بود. پس از جمع­آوری اطلاعات داده­ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و t توسط نرم­افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته­ها: میانگین و انحراف معیار نمره کیفیت زندگی در نمونه فوق به­ترتیب 38/89 و 88/11 به­دست آمد 25% نمونه فوق نمره کیفیت زندگی بیش­تر از 95 داشتند در حالی­که 25% نیز نمره کیفیت زندگی کم­تر از 82 دارند. بین نمره کیفیت زندگی و هوش هیجانی ارتباط معناداری مشاهده شد (001/0>p). بین متغیرهای نمره کیفیت زندگی و جنس ارتباطی مشاهده نشد (790/0=p). بین متغیرهای نمره کیفیت زندگی و تأهل ارتباطی مشاهده نشد (637/0=p).    نتیجه­گیری: هوش هیجانی می­تواند سبب افزایش سلامتی، رفاه، ثروت، موفقیت، عشق و شادی گردد. افرادی با هوش هیجانی بالا توانایی اداره مطلوب خلق و خوی، وضع روانی، کنترل تکانه­ها، همدلی، آگاهی یافتن از احساسات خود و دیگران دارند و عاملی است که هنگام شکست ناشی از دست نیافتن به هدف در شخص امید و انگیزه ایجاد می­کند. تمام موارد ذکر شده نشانه سلامت فرد است که به­طور مستقیم و غیر مستقیم بر کیفیت زندگی اثر مثبت می­گذارند.